καύαγμα

καύαγμα, -άγματος, τὸ (Α)

τεμάχιο, κομμάτι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *κατα-Fαγμα < κατ(α)-* + (F)ἄγμα (< [F]ἄγνυμι «σπάζω»)].